Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η τελευταία παρτίδα


Σου χρωστώ ένα «ευχαριστώ» για την καλύτερη παρτίδα που παίξαμε μαζί, τη δική μας. Ούτε κρυμμένα φύλλα, ούτε κομπάρσοι, ούτε δόλια μέσα. Καθαρό παιχνίδι, ντόμπρο και με διαφάνεια.
Ακόμα κι αν έξω έβρεχε, ακόμα κι αν γινόμασταν μούσκεμα, εμείς ακόμα είχαμε το παιχνίδι μας που ήταν καθαρό, ειλικρινές. Ακόμα και τότε που οι καταστάσεις μας επέβαλλαν να σταματήσουμε, ακόμα και όταν κουραστήκαμε πολύ, ακόμα κι όταν γονατίσαμε. Ακόμα και τότε, λυγίζαμε μαζί. Κι ας έξω έκανε κρύο, κι ας ο καιρός μας πήγαινε κόντρα. Κόντρα του πηγαίναμε κι εμείς.

Τόσο καθαρό ήταν το παιχνίδι μας που δεν προσέξαμε ότι το βραχυκύκλωμα, θα μας έσβηνε τα φώτα και το παιχνίδι μας, θα σήμανε κάπου εκεί το τέλος. Ούτε που το κατάλαβα, για να είμαι ακριβής. Ούτε που πήρα πρέφα. Εμένα με ένοιαζε να σκοτώνουμε τους δράκους μας, να τραβάμε κουπί και να βγαίνουμε ξαστεριά. Να φοράμε τα μπουφάν μας και να γελάμε που δεν μας άγγιξε κεραυνός που δεν σε άγγιξε κεραυνός.

Τελικά έμαθα, ότι η αγάπη κομματιάζεται από το ίδιο άτομο που σου φρόντιζε τις πληγές. Τα μεγαλύτερα κενά δημιουργούνται εκεί που τα συναισθήματα έχουν σκάψει τρύπες. Καμιά φορά, μόνο και μόνο που το σκέφτεσαι, έχεις ήδη φύγει. Αυτό με πόνεσε, που είχες ήδη φύγει.

Αυτός που μένει δεν είναι νικητής κι αυτός που φεύγει είναι ήδη χαμένος. Αν από την άλλη είναι σωστό που φεύγεις, ας είναι ένα σωστό στο οποίο αισθάνεσαι υπόλογος σε μας για τελευταία φορά. Οι επιλογές, ξέρεις, είναι μεγάλες πόρνες πολυτελείας και πρέπει να τις πληρώνεις ακριβά. Άκου το ξανά. Τις επιλογές πρέπει να τις πληρώνεις ακριβά. Και είναι πόρνες πολυτελείας..

Στο όνομα των στιγμών που ζήσαμε, μου οφείλω μια ανάσταση για λύτρωση. Γιατί όταν τελικά εμφανίζονται κρυμμένα φύλλα και κομπάρσοι, το παιχνίδι νοθεύεται. Το Wikipedia αναφέρει ότι «κομπάρσος είναι ο βοηθητικός ηθοποιός, που λέει ελάχιστα ή καθόλου λόγια» και μεταφορικά «είναι αυτός που δεν έχει σημαντικό ρόλο σε μία εξέλιξη». Ζω γι’ αυτή την εξέλιξη, ξέρεις.

Έφυγες γιατί δεν μας αξίζαμε. Έτσι με βολεύει να πιστεύω. Έφυγες κι ας ήξερες ότι θα χάναμε κι οι δυο. Έφυγες, γιατί ήμουν ανυποψίαστη μες το καθαρό μας παιχνίδι. Έφυγες, γιατί όταν σου έκρυψαν άσσο στο μανίκι, εσύ τον χρησιμοποίησες.

Θα φύγω γιατί παίζω μόνο δίκαια. Θα φύγω γιατί γουστάρω την τελευταία παρτίδα.
Κι έχω ρέντα.



Αφιερωμένο σε 'κείνην. Ξέρει.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πώς να αλλάξεις τον σύντροφο σου

  Η υγιής εκδοχή μιας σχέσης οδηγεί τα μέλη της στο να γίνονται και τα δύο, καλύτεροι άνθρωποι .  Τι σημαίνει όμως, «γίνεται ο άλλος καλύτερος άνθρωπος» και με βάση ποιανού τις προσδοκίες; Όλοι γνωρίζουμε σχέσεις που τις χαρακτηρίζει η μιζέρια, η δυστυχία κι ο μόνιμος συμβιβασμός, σε μια κοινή ζωή που κανένας από τους δύο δεν θα ήθελε πραγματικά. Επίσης, συναντάμε σχέσεις στις οποίες ο ένας εξελίσσεται θετικά σε διάφορους τομείς της ζωής του -συμπεριλαμβανομένης και της συντροφικότητας- και ο άλλος πιθανόν να μην έχει αυτή τη νοοτροπία ανάπτυξης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα χάσμα μεταξύ των δύο μελών –το οποίο θα ήταν ευτύχημα αν κάποιος αντιλαμβανόταν και τελικά γεφύρωνε ή έκοβε. Δεν κάνουμε λόγο για αλλαγή της προσωπικότητας του άλλου, των αξιών του, των στόχων του ή των σκοπών της ζωής του, που τον κάνουν να έχει μια υγιή καθημερινότητα. Ούτε για τις συνήθειες που τον πάνε στην πρόοδο μιλάμε, ούτε για το περιβάλλον όπως είναι οι φίλοι του ﮲ ούτε καν για τις ατέλ...

Οι άνθρωποι που συναντάς στις διακοπές

  Εκείνοι που ακόμα κι αν δεν ξανασυναντήσεις ποτέ, έχουν ήδη προσθέσει με τη συμπεριφορά τους ένα όμορφα θετικό κομμάτι στις αναμνήσεις των διακοπών σου. Μπορεί να είναι η κοπέλα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, ο σερβιτόρος στην ταβέρνα που επισκέφθηκες, η πωλήτρια σε ένα κατάστημα, ο πλανώδιος με τα μπαλόνια, ο τύπος στο περίπτερο που πήρες καπνό ή ο ψαράς με το καλημέρα και το πλατύ χαμόγελο. Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα, όταν ρώτησα το συνομιλητή πώς πέρασε στις διακοπές απάντησε «Τέλεια! Το προσωπικό εκεί ήταν πολύ φιλικό και φιλόξενο. Με εξέπληξαν. Ήταν πολύ καλοί και με τον γιο μου» . Δεν μου ανέφερε πώς του φάνηκε η χώρα, ποιους αρχαιολογικούς λόγους επισκέφτηκαν, σε ποια μουσεία πήγαν ή τι δραστηριότητες έκαναν εκεί. Μόνο το συναίσθημα που ένιωσε από τους ανθρώπους του καταλύματος. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους του καταλύματος δεν ξέρει πραγματικά πόσο τον επηρέασε. Όμως, το έκανε. Όχι με κόπο ή με σκοπό, απλώς το έκανε με μια απλή χειρονομία, με ένα βλέμμα που δή...