Το χιούμορ φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά

Κυκλοφορεί ανάμεσά μας μια ειδική κατηγορία ανθρώπων που κάνει την καθημερινότητά μας περισσότερο απολαυστική κι αισιόδοξη. Είναι ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας συνάδελφος, ένας συγγενής που φοράει την ταμπέλα του πλακατζή.

Η πιο ωραία εικόνα είναι να προκαλείς το γέλιο του άλλου. Το απλό γέλιο ή το άλλο που σου τρέχουν δάκρυα, λίγο κατούρημα και πονάνε οι γελοιακοί –μύες δεξιά κι αριστερά της γνάθου.

Αυτοί οι άνθρωποι, έχουν μια βασική θεωρία που λέει ότι «η ζωή είναι μια τεράστια πλάκα». Σ’ αυτή τη θεωρία βάζουν παρορμητικότητα, αυθορμητισμό κι αναισθησία. Αναισθησία με την έννοια της τρέλας. Ωραία τρέλα, που ρίχνει άμυνες, διαλύει συναισθηματικό «κούμπωμα» κι ανοίγει ψυχές.

Είναι αξιοζήλευτο να μπορείς να προκαλείς γέλιο στον κόσμο γύρω σου. Να έχεις την ικανότητα κάτι απλό να το κάνεις αστείο, να μπορείς τις έγνοιες τις δικές σου και των άλλων να τις προμοτάρεις σάτιρα. Να αυτοσαρκάζεσαι για τη ζαβή μύτη, το τρίτο μάτι ή τη στραβή σου φαλάκρα. Αν αυτοσαρκάζεσαι, οι άλλοι ξεχνάνε να σε κοροϊδέψουν. Γιατί από μόνος του ο συνδυασμός των ελαττωμάτων με το χιούμορ, υποδηλώνουν εξυπνάδα και δημιουργικότητα.

Την πετάνε την κοτσάνα συνήθως όταν είσαι ανυποψίαστος κι αυτοί ανέκφραστοι. Μα είναι τόσο άσχετη ή σχετική με την κουβέντα που είχατε, που σου φεύγει και το άγχος κι η ανησυχία. Συν τω χρόνω έχουν το ύφος αθώου παιδιού μετά από γκάφα και γι’ αυτό το ύφος τους λατρεύεις λίγο παραπάνω.

Οι άνθρωποι με χιούμορ έχουν περισσότερα μπόνους σε μια παρέα, είναι περιζήτητοι και τραβάνε την προσοχή. Είναι ερωτεύσιμοι απ’ το πρώτο ερωτικό ραντεβού γιατί σε χαλαρώνουν κι ας είναι κι αυτοί αγχωμένοι κατά βάθος. Αποτελούν τη σωστική λέμβο σε μια πρώτη συνέντευξη σε δουλειά. Σε αφοπλίζουν, σε φέρνουν πιο κοντά τους, σε κερδίζουν. Σκορπάν θετικότητα, ελπίδα και μαζί τους, ξεχνάς τους λόγους που ανησυχούσες πως κάτι δε θα πάει καλά. Σου δείχνουν όλα τα χρώματα για να ζήσεις τη ζωή εκτός απ’ το μαύρο, έτσι όπως ζούνε και τη δικιά τους.

Είναι ο λόγος που δεν έχεις καταλήξει μέχρι στιγμής σε φόνο ή αυτοκτονία. Είναι η αιτία να τους ξαναδείς μετά την πρώτη σας συνάντηση κι η αφορμή να τους συμπαθήσεις απ’ το πρώτο λεπτό. Έχουν την ικανότητα να γίνονται ο συνομιλητής που δε θα βαρεθείς ποτέ και κρέμεσαι απ’ το στόμα τους για την επόμενη ατάκα που θα ξεστομίσουν.

Είναι αληθινοί και καταδικασμένοι να προκαλούν χαρούμενες φάτσες. Από κείνες τις φάτσες με το ανοιχτό στόμα που κοιτάει τον ουρανό κι ενίοτε σε ρίχνει απ’ την καρέκλα. Σου τύχε να δακρύζεις μ’ ένα αστείο; Α γεια σου, αυτό! Να δακρύζεις. Μαζί τους πετάς κινητά και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ποτέ δεν κοιτάς την έξοδο φυγής γιατί σε καταπίνει ο χρόνος ευχάριστα. Είναι η κατηγορία των ατόμων εκείνων που δίνει στη ζωή γέλιο, ευτυχία κι απόλαυση. Κι αν γελάς όλα γίνονται πιο εύκολα επιτεύξιμα.

Το χιούμορ είναι ικανό να γοητεύσει. Ένα, απ’ τα πιο ωραία χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Είναι από μόνο του ένας τρόπος να πεις κάτι σε άλλη γλώσσα. Είναι το μέσο να κερδίσεις τον άλλον απέναντι. Είναι η γέφυρα που μικραίνει το χάσμα μεταξύ ανθρώπων που δε γνωρίζονται καλά. 

Μπορεί να φέρει σε επικοινωνία άτομα με διαφορετική ηλικία, θρησκεία, φύλο ή κουλτούρα. Είναι ικανό όχι μόνο να διώξει την αμηχανία σε ερωτικά ραντεβού, αλλά να εξαφανίσει την αντιπάθεια σε μια παρέα. Είναι ο από μηχανής θεός στην πίεση του εργασιακού χώρου. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να σπάσει ο πάγος σε μια γνωριμία πάσης φύσεως.

Τους ανθρώπους που έγιναν ο λόγος για την πιο όμορφη καμπύλη στο πρόσωπό μας τους ερωτευτήκαμε, τους κάναμε παρέα κι εσαεί τους καρφώσαμε θετικά στη μνήμη μας. Μια στιγμή γέλιου φέρνει κοντά τους ανθρώπους, προκαλεί έρωτα, δένει φιλίες, σπάει παγόβουνα. Αυτό. «Το χιούμορ είναι ο πιο σύντομος δρόμος από έναν άνθρωπο σε έναν άλλον» (Wolinski, 1934-2015).

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο www.pillowfights.gr/psycho_culture