Πιστεύω, σε όσους θα έλεγαν «τρελούς»

Αγαπώ το κόκκινο. Μου θυμίζει το πάθος που βλέπω στα μάτια όσων προβάλλουν περίτρανα πως δεν θα ξαναγαπήσουν. Και πιστεύω πως είναι αυτοί που θα αγαπήσουν πριν από όλους τους άλλους.

Πιστεύω στο γέλιο. Εκείνο το πηγαίο που ξεπροβάλλει από ένα αστείο που δεν λογάριαζες να ειπωθεί. Συνεπάγεται ότι, λατρεύω -πόσο λατρεύω!- το χιούμορ. Κυρίως, το έξυπνο που δεν πιάνουν όλοι.

Μαγεύομαι από τους ευτυχισμένα, ερωτευμένους ανθρώπους. Θέλω να κλέψω από τη λάμψη των ματιών τους ﮲ αυτή τη λάμψη που δεν ξέρουν πως προβάλουν. Άσχετα από το τι ερωτεύονται ﮲ άνθρωπο, πράγμα ή ιδεολογία.

Αγαπώ την παιδικότητα –όχι απαραίτητα στα παιδιά. Αγαπώ, κυρίως, τους ενήλικες που γίνονται παιδιά και μοιάζουν ανώριμοι, μια ζωή. Τους αγαπώ που ο αυθορμητισμός τους υπερκαλύπτει την κακή κριτική των πρέπει των «μεγάλων» και των «σοφών».

Πιστεύω σε εκείνους που παραδέχονται την ήττα τους, εκεί που νόμιζαν πως δεν θα ηττηθούν ποτέ. Λατρεύω τα σκυμμένα μάτια της αποτυχίας, που ακόμα λαμπυρίζουν από πόθο να μεγαλουργήσουν.

Μαγεύομαι από την ανατολή. Θέλω να αρπάξω τον ήλιο της και να τον κάνω δικό μου. Μου θυμίζει ότι η ευκαιρία να ζήσω, ξυπνά μαζί μου κάθε ξημέρωμα.

Αγαπώ το ροζ. Εκείνο το χρώμα που φτιάχνεται από δύο διαφορετικά χρώματα, μετά που ξεθώριασαν. Και γίνεται ωραιότερο κι από το καθένα μόνο του. Μου φέρνει στον νου τα χρώματα των ανθρώπων γύρω μου, μετά από μπουγάδα, μαζί με το δικό μου.

Πιστεύω στον ρομαντισμό. Εκείνη την αδιάσειστη ευαισθησία των καλλιτεχνών που επεκτάθηκε κι έγινε μόδα σε απλούς ανθρώπους που ήξεραν να ζήσουν ﮲ καλύτερα, να νιώσουν! Γοητεύομαι από τον ρομαντισμό, που αδυνατούν να νιώσουν οι ρεαλιστές και οι ορθολογιστές.

Μαγεύομαι από το ρίσκο. Γιατί δεν ρισκάρω. Και θαυμάζω αυτούς που το κάνουν γιατί γίνονται, εν τέλει, δάσκαλοί μου.

Η αλήθεια είναι ότι, πιστεύω στα θαύματα. Και αγαπώ τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι τα φτιάχνουν οι ίδιοι.

Αν τα φτιάχνουν οι ίδιοι, τότε θα μπορούμε να τα φτιάξουμε κι εμείς.

Μην λες «όχι». Αυτοί, δεν θα το έλεγαν ποτέ.

Λυπάμαι, όσους ρεαλιστές, θα έλεγαν «τρελλούς» τους ονειροπόλους, από φόβο μήπως δεν τους μοιάσουν.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ghosting: Φαινόμενο της εποχής ή χαρακτηριστικό της προσωπικότητας;

Το ghosting αναφέρεται ως το φαινόμενο που κάποιος διακόπτει απότομα, και χωρίς εξηγήσεις, οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας σε μια σχέση ερωτική, φιλική, οικογενειακή ή επαγγελματική. Οι έρευνες δείχνουν ότι, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της σχέσης, μακροχρόνια ή σύντομη, τουλάχιστον το 25% των ανθρώπων θα βιώσει μια εμπειρία ghosting στη ζωή του, είτε ως το άτομο «φάντασμα», είτε ως το «στοιχειωμένο» άτομο. Η έννοια του ghosting, περιγράφεται στη γνωστή φράση «την έκανε Λάκης», έφυγε, δηλαδή, γρήγορα από μια δύσκολη, για τον ίδιο, κατάσταση. Σταματά την επικοινωνία, δεν απαντά σε μηνύματα, αποφεύγει τις κλήσεις, μπλοκάρει ή διαγράφει την αλληλεπίδραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εξαφανίζεται, ενώ υπάρχουν προφανείς αποδείξεις ότι δεν του έχει συμβεί οτιδήποτε σοβαρό ή ότι δεν μετακόμισε στο Τιμπουκτού επειδή η θεία του ασθενεί. Ή ότι τέλος πάντων, δεν τον λένε Λάκη. Οι συνέπειες του ghosting, είναι αρνητικές τόσο για το άτομο που φεύγει, δεδομένου του ότι δεν του δίνεται η ευκαιρία να

Διαβάστε περισσότερα

Θετικός άνθρωπος

«Είμαι θετική». «Αγάπη μου, εσύ πάντα είσαι θετική», άκουσα στην άλλη άκρη του ακουστικού από έναν δικό μου άνθρωπο που, όσα βιβλία προσωπικής ανάπτυξης κι αν διαβάσω, δεν θα φτάσω το mentality του. Ήταν η απάντηση που έλαβα όταν ανέφερα ότι είμαι θετική στο rapid τεστ. Τι κάνει κάποιον να σου απαντά με τέτοια αισιοδοξία σε ένα γενικό περιβάλλον τοξικότητας, συμφέροντος, αρνητικότητας και ματαιοδοξίας; Τι κάνει κάποιον να έχει μονίμως μια υγιή οπτική σε ό,τι συμβαίνει κι εναλλακτικές λύσεις σε κάθε περίπτωση; Πόσο ζεν πρέπει να ‘σαι στην τελική; Γενικά, με λες θετικό άνθρωπο –αν δεν είμαι σε κρίση κυκλοθυμίας όπως τώρα. Δέκα ημέρες περιορισμό λοιπόν, και αντισώματα για κάτι μήνες –τρεις ή έξι δεν θυμάμαι αλλά ολίγον με ενδιαφέρει αυτό . Το θέμα είναι ότι ο υιός ενέπεσε σε μια περίοδο ξεσκαρταρίσματος στη ζωή μου, που θα ζητούσα, αν γινόταν, να μου άφηνε και αντισώματα για κάποιες κατηγορίες ανθρώπων. Για τον Δέλτα τοξικό, τον Όμικρον αρνητικό, τον Ωμέγα ματαιόδοξο. Γαμάτο safe

Διαβάστε περισσότερα

Οι άνθρωποι που συναντάς στις διακοπές

Εκείνοι που ακόμα κι αν δεν ξανασυναντήσεις ποτέ, έχουν ήδη προσθέσει με τη συμπεριφορά τους ένα όμορφα θετικό κομμάτι στις αναμνήσεις των διακοπών σου. Μπορεί να είναι η κοπέλα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, ο σερβιτόρος στην ταβέρνα που επισκέφθηκες, η πωλήτρια σε ένα κατάστημα, ο πλανώδιος με τα μπαλόνια, ο τύπος στο περίπτερο που πήρες καπνό ή ο ψαράς με το καλημέρα και το πλατύ χαμόγελο. Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα, όταν ρώτησα το συνομιλητή πώς πέρασε στις διακοπές απάντησε «Τέλεια! Το προσωπικό εκεί ήταν πολύ φιλικό και φιλόξενο. Με εξέπληξαν. Ήταν πολύ καλοί και με τον γιο μου» . Δεν μου ανέφερε πώς του φάνηκε η χώρα, ποιους αρχαιολογικούς λόγους επισκέφτηκαν, σε ποια μουσεία πήγαν ή τι δραστηριότητες έκαναν εκεί. Μόνο το συναίσθημα που ένιωσε από τους ανθρώπους του καταλύματος. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους του καταλύματος δεν ξέρει πραγματικά πόσο τον επηρέασε. Όμως, το έκανε. Όχι με κόπο ή με σκοπό, απλώς το έκανε με μια απλή χειρονομία, με ένα βλέμμα που δήλωνε

Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου