Και καλλιεργείται. Για κάποιους ευκολότερα και άλλους δυσκολότερα, μα αυτό δεν έχει καμία σημασία. Όσοι έχουν νοοτροπία επιτυχίας, έχουν ήδη εστιάσει στη λέξη «καλλιεργείται», όχι στο βαθμό δυσκολίας.
«Ανάμεσα στο εφικτό και το ανέφικτο, η διαφορά είναι στο τι πιστεύεις εσύ ότι είναι». Αυτό θα σου πουν οι επιτυχημένοι και θα γελάσουν πεισματάρικα σαν να ξαναπέτυχαν ήδη. Αυτοί είναι οι ομορφότεροι άνθρωποι, γιατί είναι ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Δεν υπάρχει κανένας σε αυτό τον πλανήτη που να μην έχει επιτύχει έστω μία φορά στη ζωή του. Να περάσει σε εξετάσεις, να κάνει κάποιον άλλον να χαμογελάσει, να είναι καλός φίλος, να είναι καλός στη δουλειά του, να υλοποιήσει μια δική του ιδέα, να ταΐσει ένα αδέσποτο, να εξυπηρετήσει ένα δύσκολο πελάτη, να πάρει ένα βραβείο, να κάνει το χόμπι του επάγγελμα, να επιτύχει ένα στόχο του. Δεν έχει νόημα αν ο στόχος του ήταν μικρός ή μεγάλος, νόημα έχει που τον έχει επιτύχει. Και μεγαλύτερο νόημα, αν το έχει αναγνωρίσει αυτό στον εαυτό του.
Η επιτυχία πάει στην επιτυχία, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Για την ευγνωμοσύνη που είχαν οι επιτυχημένοι στην πρώτη τους επιτυχία, ανεξαρτήτου του είδους του στόχου. Όσοι πέτυχαν μια φορά και αισθάνθηκαν ευγνώμονες γι’ αυτό, πετυχαίνουν κάθε μέρα. Γιατί γίνεται πια ένας τρόπος ζωής τέτοιος, που καθορίζει και τις δράσεις τους μετέπειτα.
Ένα όνειρο που το φτάνουν, απομυθοποιείται. Όχι με την κακή έννοια, αλλά με αυτήν που πια εκτιμούν την πορεία τους, τη νοοτροπία που ανέπτυξαν μέχρι εκεί, τις δυσκολίες που ξεπέρασαν και τα βήματα που περπάτησαν. Ακόμα κι αν «απέτυχαν», παύουν τα πολλά πολλά και πάνε παρακάτω. Παύουν να είναι ένας ακόμα άνθρωπος που «φαντάζεται», και συνηθίζουν να είναι ένας άνθρωπος που «κάνει». Υποσυνείδητα πια, γίνονται ακροατές των αναγκών τους για να επιτύχουν το αμέσως επόμενο βήμα που θα ονομάσουν επιτυχία. Ναι, την επιτυχία τη δικιά τους πρώτα εκείνοι θα την ονομάσουν.
Σκέψου πόσα άτομα μπορεί να θεωρείς εσύ επιτυχημένα αλλά οι ίδιοι δεν το αναγνωρίζουν για τον εαυτό τους. Αλήθεια, ποια η ουσία και η σημασία να θεωρείς εσύ -και ο κάθε εσύ- ότι πέτυχαν αλλά αυτοί να μην το πιστεύουν για τον εαυτό τους;
Οι άνθρωποι που έχουν ως νοοτροπία την επιτυχία δεν αποτυγχάνουν ποτέ ﮲ γιατί κι η αποτυχία έχει τόσα πολλά τους να δείξει για την μελλοντική επιτυχία. Θα γεμίσουν πάλι την καθημερινότητά τους με χειροποίητες στιγμές που θα απολαύσουν. Θα συνεχίσουν να ζούνε τη ζωή τους με 100 θαυμαστικά ανά στιγμή και θα βρίσκουν πάντα τον τρόπο να ταιριάζουν στα σημεία των καιρών. Τόσο προσαρμοστικοί, που κι αν τους κλείσεις σε τετράγωνα από τσιμέντο, αυτοί κρεμάνε ονειροπαγίδες και ζωγραφίζουν στους τοίχους παράθυρα από ουρανό. Πάντα επίκαιροι λόγω της προσαρμοστικότητάς τους. Φωτίζουν μονίμως τα σπίτια τους από τα ανήσυχα πνεύματά τους, τα αδηφάγα και τα παραγωγικά διψασμένα. Κι άλλο φως από αυτό, τι να το κάνουν;
Όλοι άνθρωποι είμαστε, πλασμένοι με χίλιες δυο αδυναμίες και άλλες τόσες δεξιότητες που καλούμαστε να αξιοποιήσουμε. Στο μοναδικό σημείο που διαφέρουμε είναι ο βυθός μας. Τα συναισθήματα που τρέφουμε βαθιά μέσα μας και τα συναισθήματα που προξενούμε στους άλλους. Και στο τι κάνουμε τελικά για να τα συντηρήσουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου