Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είμαστε εθισμένοι στην αδράνεια

 


Εθισμένοι στα πτυχία και εθισμένοι στις σχέσεις που θέλουμε αλλά δεν έχουμε. Εθισμένοι σε όσα δεν αποκτήσαμε και υποχείρια όσων δεν καταφέραμε. Εξαρτημένοι από τις επικριτικές πεποιθήσεις για τον εαυτό μας. Εθισμένοι στα likes και τα follows και σε ρολόγια που μετράνε παλμούς. Και ξεχνάμε τους παλμούς που προκαλεί το ερωτικό πάθος ή το αγαπημένο χόμπι ή το άθλημα. Πιστοί ακόλουθοι των προτύπων με τα ωραία σώματα, που αν δεν τα φτιάχναμε εμείς ως πρότυπα, δεν θα ήταν ποτέ. Εξαρτημένοι από το πρόβλημα και αγνώμονες της λύσης.

Εξαρτημένοι από αγάπες που δεν πήγαν καλά και εξαρτημένοι από αυτές που πήγαν. Εξαρτημένοι από τη ζήλια για τους συνεργάτες που παίρνουν προαγωγή και εξαρτημένοι στον αγώνα μας να τους προσπεράσουμε. Με το κεφάλι γυρισμένο στο παρελθόν, κρατάμε το μαραφέτι κινητό και αναζητάμε ποιος είναι πιο ευτυχισμένος στο σήμερα, για να μεγαλώσουμε τη δική μας δυστυχία.

Εθισμένοι στην αναβλητικότητα, στην αδράνεια και στη μιζέρια. Τόσο πολύ, που αν κάτι πάει καλά, είτε δεν το βλέπουμε είτε το υποβαθμίζουμε. Χάνουμε ηλιοβασιλέματα, βλέμματα, αγγίγματα, μυρωδιές. Χάνουμε καλοκαιρινές νύχτες στη βεράντα με παρέα και χειμωνιάτικες βόλτες κάτω από τη βροχή. Χάνουμε συναισθήματα. Πλαστικοποίηση στη χαρά, την ευτυχία και την ευγνωμοσύνη και ύστερα τα αφήνουμε στα αδιάβαστα.

Κι εσύ. Περιπλανιέσαι σαν τα αδιάφορα λεωφορεία των επαρχιών και ξεχνάς να κάνεις στάσεις. Ερήμην σου περνά η ζωή από δίπλα κι εσύ κορνάρεις γιατί την νομίζεις παρείσακτη.

Αντί να αναζητάς κάτι που να δίνει φωσφόρο στα βράδια σου, κλειδαμπαρώνεις τα πορτοπαράθυρα της καρδιάς σου. Κοιμάσαι για να μην σκέφτεσαι. Και παρασκέφτεσαι για να μην κάνεις. Το πρωί κουκουλώνεσαι κάτω από τα σκεπάσματα σαν να κάνεις μούτρα στη ζωή.

Ρίχνεις την ευθύνη για την αποτυχία σου στους γονείς, στους καθηγητές, στους φίλους και στους διευθυντές σου. Φοβάσαι τόσο το ρίσκο που είσαι στην ίδια θέση από όπου ξεκίνησες.

Προτιμάς τα μπινελίκια γιατί νομίζεις έτσι θα περάσει το δικό σου, κι αν δεν περάσει, γίνεσαι παθητικός δέκτης των δυσκολιών χωρίς να αντιδράς. Είσαι θύτης μα σε βολεύει να παίζεις το θύμα. Αδιαφορείς να σκάψεις μέσα σου και να ανακαλύψεις, γιατί θα ένιωθες ντροπή και αηδία.

Δεν υπήρξες ελεύθερος και δεν θα υπάρξεις όσο συνεχίζεις να παίζεις στο σκάκι μόνο τους απλούς στρατιώτες. Ό,τι σκέφτεσαι και ό,τι πιστεύεις, θα γίνεις. Γίνεσαι. Έγινες!

Και θα αλλάξει αυτό, μόνο τη στιγμή που θα δεις εσένα τον μεγαλύτερο εχθρό κι ανταγωνιστή που είχες ποτέ. Γιατί δεν κάνει να υποτιμάς τον εχθρό.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ghosting: Φαινόμενο της εποχής ή χαρακτηριστικό της προσωπικότητας;

Το ghosting αναφέρεται ως το φαινόμενο που κάποιος διακόπτει απότομα, και χωρίς εξηγήσεις, οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας σε μια σχέση ερωτική, φιλική, οικογενειακή ή επαγγελματική. Οι έρευνες δείχνουν ότι, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της σχέσης, μακροχρόνια ή σύντομη, τουλάχιστον το 25% των ανθρώπων θα βιώσει μια εμπειρία ghosting στη ζωή του, είτε ως το άτομο «φάντασμα», είτε ως το «στοιχειωμένο» άτομο. Η έννοια του ghosting, περιγράφεται στη γνωστή φράση «την έκανε Λάκης», έφυγε, δηλαδή, γρήγορα από μια δύσκολη, για τον ίδιο, κατάσταση. Σταματά την επικοινωνία, δεν απαντά σε μηνύματα, αποφεύγει τις κλήσεις, μπλοκάρει ή διαγράφει την αλληλεπίδραση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εξαφανίζεται, ενώ υπάρχουν προφανείς αποδείξεις ότι δεν του έχει συμβεί οτιδήποτε σοβαρό ή ότι δεν μετακόμισε στο Τιμπουκτού επειδή η θεία του ασθενεί. Ή ότι τέλος πάντων, δεν τον λένε Λάκη. Οι συνέπειες του ghosting, είναι αρνητικές τόσο για το άτομο που φεύγει, δεδομένου του ότι δεν του δίνεται η ευκαιρία να

Θετικός άνθρωπος

«Είμαι θετική». «Αγάπη μου, εσύ πάντα είσαι θετική», άκουσα στην άλλη άκρη του ακουστικού από έναν δικό μου άνθρωπο που, όσα βιβλία προσωπικής ανάπτυξης κι αν διαβάσω, δεν θα φτάσω το mentality του. Ήταν η απάντηση που έλαβα όταν ανέφερα ότι είμαι θετική στο rapid τεστ. Τι κάνει κάποιον να σου απαντά με τέτοια αισιοδοξία σε ένα γενικό περιβάλλον τοξικότητας, συμφέροντος, αρνητικότητας και ματαιοδοξίας; Τι κάνει κάποιον να έχει μονίμως μια υγιή οπτική σε ό,τι συμβαίνει κι εναλλακτικές λύσεις σε κάθε περίπτωση; Πόσο ζεν πρέπει να ‘σαι στην τελική; Γενικά, με λες θετικό άνθρωπο –αν δεν είμαι σε κρίση κυκλοθυμίας όπως τώρα. Δέκα ημέρες περιορισμό λοιπόν, και αντισώματα για κάτι μήνες –τρεις ή έξι δεν θυμάμαι αλλά ολίγον με ενδιαφέρει αυτό .  Το θέμα είναι ότι ο υιός ενέπεσε σε μια περίοδο ξεσκαρταρίσματος στη ζωή μου, που θα ζητούσα, αν γινόταν, να μου άφηνε και αντισώματα για κάποιες κατηγορίες ανθρώπων. Για τον Δέλτα τοξικό, τον Όμικρον αρνητικό, τον Ωμέγα ματαιόδοξο. Γαμάτο safe

Οι άνθρωποι που συναντάς στις διακοπές

  Εκείνοι που ακόμα κι αν δεν ξανασυναντήσεις ποτέ, έχουν ήδη προσθέσει με τη συμπεριφορά τους ένα όμορφα θετικό κομμάτι στις αναμνήσεις των διακοπών σου. Μπορεί να είναι η κοπέλα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, ο σερβιτόρος στην ταβέρνα που επισκέφθηκες, η πωλήτρια σε ένα κατάστημα, ο πλανώδιος με τα μπαλόνια, ο τύπος στο περίπτερο που πήρες καπνό ή ο ψαράς με το καλημέρα και το πλατύ χαμόγελο. Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα, όταν ρώτησα το συνομιλητή πώς πέρασε στις διακοπές απάντησε «Τέλεια! Το προσωπικό εκεί ήταν πολύ φιλικό και φιλόξενο. Με εξέπληξαν. Ήταν πολύ καλοί και με τον γιο μου» . Δεν μου ανέφερε πώς του φάνηκε η χώρα, ποιους αρχαιολογικούς λόγους επισκέφτηκαν, σε ποια μουσεία πήγαν ή τι δραστηριότητες έκαναν εκεί. Μόνο το συναίσθημα που ένιωσε από τους ανθρώπους του καταλύματος. Κανένας από αυτούς τους ανθρώπους του καταλύματος δεν ξέρει πραγματικά πόσο τον επηρέασε. Όμως, το έκανε. Όχι με κόπο ή με σκοπό, απλώς το έκανε με μια απλή χειρονομία, με ένα βλέμμα που δήλωνε